Dziecku można wmówić wszystko lub prawie wszystko. Zwłaszcza, jeśli jest się dorosłym. Dzieci ufają nam i potrzebują, bo są bezradne i niesamodzielne. Świata i jego praw uczą się od nas. Dlatego dla ich bezpieczeństwa, a naszego spokoju, warto je uświadomić. Niech poznają swoje prawa. A to poznawanie wcale nie musi być nudne czy wiązać się z poważną rozmową. Mozna inaczej - przecież dziecięca wyobraźnia nie zna granic. Przeczytajmy im zabawne historie i pozwólmy wysnuć samodzielne wnioski. Moim dzieciom na pewno przeczytam tę ksiązkę. Zarówno w warstwie literackiej jak i plastycznej nie brakuje tu humoru. Polecam! A Twórcom i Wydawcom gratuluję pomysłu.

Prawo dziecka do szacunku, wydane po raz pierwszy w 1928 r., zawiera deklarację praw dziecka, którą Korczak formułował w ciągu wielu lat obserwacji i poznawania najmłodszych.
Odwołując się do niezbywalnych praw każdego człowieka, Korczak przekonuje "Nie ma dzieci - są ludzie" i żąda szacunku dla dnia dzisiejszego dziecka. Szacunku dla jego niewiedzy i pracy poznania, dla niepowodzeń i łez, dla własności dziecka i jego budżetu. Dziecko ma prawo być tym, kim jest. Mimo, że od napisania tej ksiązki minęło ponad 80 lat, zawarte w niej treści są nadal aktualne, a w kwestii egzekwowania praw dzieci pozostaje ciagle dużo do zrobienia.